Πολύδροσο Θεσπρωτίας

Το Πολύδροσο είναι ένα μικρό χωριό του δήμου Παραμυθιάς Θεσπρωτίας που βρίσκεται στα όρια των Νομών Θεσπρωτίας και Ιωαννίνων.

Χτισμένο στις πλαγιές του ποταμού Καλαμά μέσα σε ένα καταπράσινο περιβάλλον δικαιολογεί απόλυτα το σημερινό όνομά του μιας και οι άφθονες πηγές του αλλά και τα δέντρα που το περιβάλλουν, του χαρίζουν τη δροσιά κάθε εποχή του χρόνου.

Η απόσταση από την Ηγουμενίτσα είναι 42 χλμ και από τα Ιωάννινα 50 χλμ. Από την Αθήνα η διαδρομή μέσω Ιωαννίνων είναι 500 χλμ. και από τη Θεσσαλονίκη 330.

Μια μέρα - Μια εικόνα

ΑΡΤΟΚΛΑΣΙΑ 2016
View Image Download
ΑΡΤΟΚΛΑΣΙΑ 2016
View Image Download
ΑΡΤΟΚΛΑΣΙΑ 2016
View Image Download
ΑΡΤΟΚΛΑΣΙΑ 2016
View Image Download
ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣ...
View Image Download

ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΓΙΑ ΤΟ ΒΛΑΧΩΡΙ

  • Alexandros
  • Το Άβαταρ του/της Alexandros Συντάκτης θέματος
  • Επισκέπτης
  • Επισκέπτης
17 Χρόνια 1 Μήνας πριν #98 από Alexandros
Απαντήθηκε από Alexandros στο θέμα Απ:ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΓΙΑ ΤΟ ΒΛΑΧΩΡΙ
Ένας χαρακτηριστικός απόηχος πολυφωνίας στην ευρύτερη περιοχή μας είναι και το ομαδικό, αντιφωνικό τραγούδι. Έτσι χαρακτηρίζεται αυτό που περιγράφεις κι έτσι ερμηνεύεται ακόμη και στη Θεσπρωτία,ιδιαίτερα στη Μουργκάνα.

Στον Τσαμαντά, μάλιστα, την επόμενη του Δεκαπενταύγουστου το πρωί, υπάρχει ένα ολόκληρο πανηγύρι δίχως οργανα αλλά \"μόνο με το στόμα\" - από τα μοναδικά που επιβιώνουν στις μέρες μας- με τέτοια ομαδικά, αντιφωνικά τραγούδια. Η χορωδία της Ομοσπονδίας Μουργκάνας, συμμετέχοντας στις εκδηλώσεις που διοργανώνουμε στο ΔΙΕΘΝΕΣ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ,τέτοια τραγούδια τραγουδάει συχνά. Ενα, μάλιστα, το \"Ανάμεσα τρεις θάλασσες\", το συμπεριλάβαμε στο δεύτερο δίσκο της \"ΑΠΕΙΡΟΥ\" (ΠΑΛΛΑΣ 2001). Ένα άλλο-που μοιάζει λίγο σαν θέμα με το πολυφωνικό καλωσόρισμα της \"ΧΑΟΝΙΑΣ\" στο χορό του χωριού, το \"Καλώς ανταμωθήκαμαν\", πάλι με όμιλο από τη Μουργκάνα, συμεριλάβαμε στον τρίτο δίσκο, τις \"ΦΩΝΕΣ ΤΗΣ ΠΕΤΡΑΣ 2002-2004\".

Η ίδια η Ομοσπονδία Μουργκάνας κυκλοφόρησε πριν τρία χρόνια ένα δίσκο με τίτλο \"ΤΡΑΓΟΥΔΩΝΤΑΣ ΤΗ ΓΗ ΤΟΥ ΠΥΡΡΟΥ\" και υπότιτλο \"ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ\" γιατί ακριβώς γιατί αυτό το ομαδικό, αντιφωνικό τραγούδι είναι σαφέστατα πολυφωνικής ρίζας.

Τέτοια τραγούδια, ταξιδεύοντας τόσα καλοκαίρια και χειμώνες με τον Αντώνη, το Γιώργο, τη Μαρία συναντήσαμε πολλά σε παραμεθόρια χωριά σε όλη την Ήπειρο και τη Δυτική Μακεδονία. Κάποια, μάλιστα, χωριά έχουν κυκλοφορήσει δίσκους αξιόλογους με ομαδικά, αντιφωνικά τραγούδια. Πιο χαρακτηριστικές περιπτώσεις το Κεφαλοχώρι στα Μαστοροχώρια (παλιότερα ονόματα Λυκόρραχη και Λούψικο)και το Κωσταράζι Καστοριάς (με τραγούδια ηπειρώτικα!). Πήγαμε επανειλημμένα σε αυτά τα χωριά αναζητώντας τη ρίζα του τρόπου του τραγουδίσματος. Και στις δύο περιπτώσεις καταγράψαμε οπτικά και ηχητικά μαρτυρίες που τεκμηριώνουν την πολυφωνική καταγωγή του τραγουδιού τους και, μάλιστα, συσχετίζουν το τραγούδι τους με την καταγωγή οικογενειών από τόπους με ακμαία πολυφωνία, κάτι που συμβαίνει και στο χωριό μας.

Εξάλλου πολλά πολυφωνικά τραγούδια και στο Πωγώνι και στη Δερόπολη είναι αντιφωνικά και τραγουδιούνται με απόκριση ανάμεσα σε άντρες και γυναίκες. Κάποια μπορείς να ακούσεις σε ένα δίσκο που μας χάρισε το Ίδρυμα Βορειοηπειρωτικών Μελετών στην πρώτη μας εκδήλωση το 1998 στο χωριό. Ο δίσκος λέγεται \"ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΟΥ ΗΠΕΙΡΟΥ\", υπάρχει στη βιβλιοθήκη του Φιλοπρόοδου, πες αν θέλεις στη Βάσω να στο βρει κι άκου το τραγούδι \"Βεργινάδα\", είναι τυπικό δείγμα πολυφωνικού, αντιφωνικού τραγουδίσματος.

Στο δίσκο που χάρισα στη Βάσω στην κοπή της πίττας στο χωριό (\"ΦΩΝΕΣ ΤΗΣ ΠΕΤΡΑΣ 2005-2006\") υπάρχουν, επίσης, πολλές βιβλιογραφικές και δισκογραφικές αναφορές, χρήσιμες για όσους αναζητούν πληροφορίες και υλικό για το πολυφωνικό τραγούδι. Περισσότερο χρήσιμα, βέβαια, για όσους πασχίζουν να κρατήσουν ζωντανή αυτή την παράδοση, περνώντας τη σκυτάλη της στη νέα γενιά.

Κι αυτό είναι το μεγαλύτερο ζητούμενο σήμερα. Η εμπειρία μας με τον Αντώνη και τη Μαρία- μαζί διαδάσκουμε πολυφωνικό τραγούδι στα σεμινάρια του Μουσείου Λαϊκών Οργάνων στην Πλάκα οκτώ χρόνια τώρα, είναι ότι το πολυφωνικό τραγούδι όντας το πλαιότερο μουσικό μας είδος είναι ταυτόχρονα και το πιο επίκαιρο αξιακά ακριβώς γιατί πρεσβεύει τη συλλογικότητα του ήθους και της έκφρασης. Κι είναι για αυτό που έχει τέτοια ανταπόκριση στη νεολαία. Ακόμη και σε αυτούς που δεν το περιμένεις γιατί δραστηριοποιούνται σε άλλα είδη μουσικής. Φαντάσου, ο Σταύρος Σιόλας που πήρε φέτος το πρώτο βραβείο στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης με το τραγούδι \"Στης Άρνης το νερό\", ανέφερε παντού ό,τι για να το συνθέσει άντλησε από στοιχεία του πολυφωνικού τραγουδιού, αναφέροντας παντού ότι ήταν μαθητής μας.

Κι ίσως να ήταν ωραίο και στο χωριό να κάναμε προσπάθειες να περάσει αυτή η σκυτάλη σε νέους μας. Άλλωστε κατά καιρούς επτά πολυδροσίτες έχουν τραγουδήσει πολυφωνικά μαζί μας, υπάρχει καλή μαγιά...

π.Δημήτρη, οι \"λεπτομέρειες\", απ'ό,τι βλέπεις, είναι πολλές και που να τις κουβεντιάσεις, θέλει τζάκι και τσίπουρο και όμορφη παρέα. Γιατί το τραγούδι αυτό μας θέλει όλους μαζί όπως και το χωριό μας...

Παρακαλούμε Σύνδεση ή Δημιουργία λογαριασμού για να συμμετάσχετε στη συζήτηση.

  • ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΗΣ
  • Το Άβαταρ του/της ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΗΣ
  • Επισκέπτης
  • Επισκέπτης
17 Χρόνια 1 Μήνας πριν #102 από ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΗΣ
Απαντήθηκε από ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΗΣ στο θέμα Απ:ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΓΙΑ ΤΟ ΒΛΑΧΩΡΙ
Ολο το νόημα νομίζω είναι εκεί στα τελευταία λόγια σου.Και μεταξύ μας να σου ξομολογηθώ την \" αμαρτωλή \" σκέψη μου: Συλλογιέμαι καμιά φορά , όταν τα τραγούδια ή οι χοροί γίνονται μπροστά σε κόσμο που βαράει παλαμάκια, πεθαίνει η παράδοση. Ενώ με τζάκι, τσίπουρο και παρέα όπως λές, ( και ψίχα ραχάτι.... και πού να το βρούμε σήμερα) αντρειώνεται.

Παρακαλούμε Σύνδεση ή Δημιουργία λογαριασμού για να συμμετάσχετε στη συζήτηση.

  • ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
  • Το Άβαταρ του/της ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
  • Επισκέπτης
  • Επισκέπτης
17 Χρόνια 1 Μήνας πριν #103 από ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
Απαντήθηκε από ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ στο θέμα Απ:ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΓΙΑ ΤΟ ΒΛΑΧΩΡΙ
π.Δημήτρη, στο διάλογό μας βρήκαμε τελικά ωραίο κοινό τόπο, με τζάκι, τσίπουρο και καλή παρέα.

Μεταξύ μας, βέβαια, μακάρι τα παλαμάκια να ήταν μόνο αυτά ή κυρίως αυτά που σκοτώνουν την παράδοση. Και μακάρι με λίγο τζάκι, τσίπουρο και καλή παρέα να την ανασταίναμε. Οι αναπαραστάσεις της παράδοσης, από τις διάφορες δημοτικές εκδηλώσεις σε όλη την Ελλάδα ως τα Μέγαρα και τα Ηρώδεια και τις τηλεοπτικές μεταδόσεις τους, την αποστειρώνουν συχνά σε folklore, την κάνουνε θέαμα, την μετατρέπουν σε καταναλώσιμο είδος. Κάθε αναπαράσταση εξάλλου μας ξεκόβει από την ίδια τη ζωή.

Η παράδοση θέλει όλες τις αισθήσεις ενεργές, η παράδοση έχει ήχους, εικόνες, αφές, οσμές, γεύσεις, η παράδοση δεν χωράει στο θέαμα. Η παράδοση θέλει ορίζοντες ανοιχτούς και χρόνους με διάρκεια και όχι χώρους κλειστούς και προκρούστειους ρυθμούς της σύγχρονης ζωής.
Πάνω απόλα η παράδοση θέλει συμμετοχή και όχι θεατές παθητικούς. Γιατί η παράδοση πάνω απόλα ήταν και είναι λαϊκή, έτσι δημιουργήθηκε, έτσι επιβίωσε, έτσι μπορεί μόνο να είναι παράδοση και να μην παραδίνεται.

Επέτρεψέ μου, όμως, η παράδοση στις μέρες μας κατάντησε πολυτέλεια για το ...δυσεύρετο ραχάτι μας. Παράδοση κάποτε ήταν και τα τραγούδια της δουλειάς, του θέρου και του σκάλου, τραγούδια και σκοποί ποιμενικά (πχ σκάρος), μουσικές που για να μείνουν πραγματικά ζωντανές δεν έπρεπε να ξεκοπούν από την καθημερινή λειτουργία τους. Κάποτε το τραγούδι συντρόφευε τον ομαδικό μόχθο για να τον απαλύνει, τώρα η δουλειά μας ξεμοναχιάζει και οι ρυθμοί της μας βουβαίνουν μεταξύ μας, μας αποικοινωνικοποιούν. Και το τραγούδι ξώμεινε σαν καταναλωτικό θέαμα ή σαν προσωπικό είδος πολυτελείας...

Τι γίνεται, όμως, όταν η ίδια η ζωή αλλάζει; Όταν οι κοινότητες, οι τοπικές κοινωνίες, δεν λειτουργούν πια όπως παλιά, χάνοντας τις περισσότερες κοινωνικές τους λειτουργίες; Και πως μπορεί να επιβιώσει η παράδοση μακριά από τους γενέθλιους τόπους της; Πως μπορεί να μείνει ζωντανή στα χείλη των νέων που δεν μεγάλωσαν με αυτή; Αυτό είναι ένα μεγάλο ζητούμενο που θα κρίνει, τελικά, και το αν η παράδοση θα μείνει ζωντανή.

Και πολλά παιδιά, χειροκροτώντας σε κάποια εκδήλωση, έστω κι έτσι, παίρνουν το ερέθισμα επιστροφής στον τόπο τους, στην παράδοσή του. Μια εκδήλωση, έτσι, γίνεται κάλεσμα σε ταξίδι, ενεργοποίηση, συμμετοχή. Έτσι, όσοι πασχίζουν για την παράδοση αποκτούν νέους συνταξιδιώτες κι ο λαϊκός πολιτισμός μπορεί να ατενίζει πιο θαρρετά το μέλλον κι όχι να μηρυκάζει το παρελθόν αντλώντας στείρα νοσταλγία.

Έτσι γνωρίσαμε κι εμείς πολλούς συνταξιδιώτες που έτσι βρήκαν το δρόμο για την Ήπειρο κι έρχονται πια συχνά και όχι σαν τουρίστες αλλά για να κοινωνήσουν τον ηπειρώτικο πολιτισμό στο ανθρώπινο και το φυσικό περιβάλλον του. Κι ο δικός τους σφυγμός δίνει κουράγιο στους παλιότερους να μην αποσώσουν το τραγούδι τους, να μην σωπάσουν κάτω από το πέρασμα του χρόνου και την απομόνωση της περιοχής. Ξέρεις πόσοι ξανατραγούδησαν σε χωριά που τα πένθη είχαν βουβάνει χαρη στο πάθος και τον ενθουσιασμό τέτοιων παιδιών; Για ρώτα στον Παρακάλαμο, στο Βαβούρι, ρώτα στο Δολό ή τη Σαγιάδα... Φαντάσου, αυτά τα παιδιά από το παλαμάκι ξεκίνησαν, τώρα, βέβαια κι ευτυχώς, προτιμούν το τζάκι, το τσίπουρο και, κυρίως, την καλή παρέα. Κι η καλή τους παρέα, δίχως την εξατομίκευση, το διαγκωνισμό, την εγωπάθεια, τις εμμονές και τον κατακερματισμό είναι το καλύτερο καύσιμο για την πορεία της παράδοσης στο μέλλον.

Κι είναι πολλά, πέρα από τα παλαμάκια, που μπορούν να σκοτώσουν τη μουσική μας παράδοση. Στη Μίχλα, όπως και στα περισσότερα χωριά στα πανηγύρια, στην άλλοτε ηπειρώτικη ζυγιά ξέμεινε μόνο το νεότερο μέλος της-το κλαρίνο. Που είναι τα λαούτα, τα βιολιά; Τώρα ακούς ντραμς, αρμόνια, κιθάρες ηλεκτρικές και echo να ξεχειλίζει. Τι κάνουμε εμείς για όλα αυτά; Έχουμε κι εμείς ευθύνη, δες τα κανάλια από τα Γιάννενα και πως τα μεταδίδουν, τι προβάλλουν αλλά και τι βλέπουμε εμείς στα καφενεία στα χωριά...

Κι η πολιτεία τι άραγε κάνει; Να σου πω ένα μόνο, το Υπουργείο Πολιτισμού το 2006 δεν έδωσε ευρώ για το Τμήμα Λαϊκής Παράδοσης και Νεότερης Πολιτιστικής Κληρονομιάς! Άλλοθι η οικονομική στενότητα. Για δες, όμως, πόσα έβαλε και πόσα θα βάλει για τη EUROVISION... Κι όχι πως η προηγούμενη πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Πολιτισμού, με την προγούμενη κυβέρνηση, έκανε καλύτερα πράγματα για τη λαϊκή μας παράδοση... Εμείς τον Μιχάλη Παντούλα τον εκτιμήσαμε και γίναμε φίλοι όταν, σαν Δήμαρχος Μολοσσών, είχε το θάρρος να ενώσει τη φωνή του μαζί μας καταγγέλοντας, πρώτος αυτός, την απουσία στήριξης του Υπουργείου Πολιτισμού στο Διεθνές Φεστιβάλ Πολυφωνικού Τραγουδιού σε εποχές που κυβερνούσε το κόμμα του. Την ίδια εποχή ο Αντώνης Μπέζας, αντιπολίτευση τότε, έτρεχε να μας βοηθήσει σε επαφές στα ανταμώματα των Βλάχων στο Μέτσοβο και τη Μηλέα, μέχρι κι αφίσες μας διακινούσε. Το ιδιο έκανε κι ο Κάρολος Παπούλιας, βουλευτής τότε, όταν μας έσφιγγε το χέρι και μας έλεγε ότι θα κατέβει στην Αθήνα να \"τραβήξει αυτιά\" - και τόκανε! Κι ήταν η πρώτη φορά που μας στήριξαν τότε...

Τώρα η φιλία παραμένει, έχει μάλιστα κι ένα ισχυρό δεσμό. Ο Πρόεδρος μας πέρασε τον προμηθευτή του στο τσίπουρο, από τους Κουκλιούς, ο ίδιος μας προμηθεύει ακόμη κι εδώ, στην \&quot;ΑΛΛΗ ΟΧΘΗ\&quot;. Ωστόσο, μετά χαράς θα του στέλναμε τσίπουρο βλαχωρίτικο, τσίπουρο από το δικό σου. Αν και για την ώρα προτιμούμε να το χαρούμε εμείς...<br><br>Η δημοσίευση επεξεργάστηκε από: alexandros, at: 13.02.07 01:53

Παρακαλούμε Σύνδεση ή Δημιουργία λογαριασμού για να συμμετάσχετε στη συζήτηση.

  • Μαρία Λ
  • Το Άβαταρ του/της Μαρία Λ
  • Επισκέπτης
  • Επισκέπτης
17 Χρόνια 1 Μήνας πριν #105 από Μαρία Λ
Απαντήθηκε από Μαρία Λ στο θέμα Απ:ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΓΙΑ ΤΟ ΒΛΑΧΩΡΙ
Εχ, τυχεροί. Με τα τζάκια και τα τσίπουρα...

Πού είσαι Σταυραϊτέ του Κρυστάλλη τον πόνο μας να πάρεις στα φτερά σου και κει που «ανωθρώσκουν» οι μοσχομυρωδάτοι των τζακιών καπνοί να πας και ν? αποθέσεις. Τι θα μας φάει ο κάμπος...

Μα και χωρίς τζάκι (για το τσίπουρο δεν το διαπραγματεύομαι) δεν μπορούμε να σμίξουμε τις φωνές μας στου τραγουδιού τα γυρίσματα; Έτσι για την παρέα... όχι για παλαμάκια. Και για της ξενιτιάς τα βάσανα και της μικρής, πικρής πατρίδας τον καημό.

Παρακαλούμε Σύνδεση ή Δημιουργία λογαριασμού για να συμμετάσχετε στη συζήτηση.

  • ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΗΣ
  • Το Άβαταρ του/της ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΗΣ
  • Επισκέπτης
  • Επισκέπτης
17 Χρόνια 1 Μήνας πριν #107 από ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΗΣ
Απαντήθηκε από ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΗΣ στο θέμα Απ:ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΓΙΑ ΤΟ ΒΛΑΧΩΡΙ
Έτσι λοιπόν, όποιος αγαπάει τον τόπο του , αγαπάει πρώτα απόλα την παράδοση. Την κάνει τρόπο ζωής, από όλες τις πτυχές της. Και βλέπει και η νέα γενιά και προσλαμβάνει. Αλλιώς έρχεται ο ευδαιμονισμός του καταναλωτισμού και η επέλαση της παγκοσμοιοποίησης και της \&quot; Νέας Εποχής\&quot; και τα σαρώνει όλα και απομένουν τα μουσεία και μόνον αυτά. Για τούτο φίλε μου κάθε που βαρώ την καμπάνα το Αϊδημήτρη είναι σαν κράζω φωνή μεγάλη: - ΕΛΑ-ΤΕ-ΔΩ, ΕΛΑ-ΤΕ-ΔΩ, ΕΛΑ-ΤΕ-ΔΩ, ΕΔΩ, ΕΔΩ!!!
-Όπως οι παλιοί , τις Κυριακές , τις Γιορτές,να ανταμωθούμε , να κουβεντιάσουμε τον μόχθο της εβδομάδας, να ονειρευτούμε... μην κάνετε τη μέρα νύχτα, ξυπνάτε...Γιορτάστε όπως αυτοί , με το Υψωμα, παντρευτείτε σαν αυτούς , βαφτίστε, παντρέψτε, συγχωρέστε, κλάψτε, θυμηθήτε...ΖΗΣΕΤΕ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ, ΖΗΣΕΤΕ ΚΑΙ ΣΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΕΠΟΜΕΝΟΙ.

Παρακαλούμε Σύνδεση ή Δημιουργία λογαριασμού για να συμμετάσχετε στη συζήτηση.

  • ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
  • Το Άβαταρ του/της ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
  • Επισκέπτης
  • Επισκέπτης
17 Χρόνια 1 Μήνας πριν #108 από ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
Απαντήθηκε από ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ στο θέμα Απ:ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΓΙΑ ΤΟ ΒΛΑΧΩΡΙ
Και η παράδοση καμπάνα είναι που χτυπά στέλνοντας το δικό της κάλεσμα. Και όταν περνάει στη νέα γενιά η αλυσίδα συνεχίζει. Με παλιούς αλλά και με νέους τρόπους. Γιατί το σημαντικότερο χάρισμα της παράδοσης είναι να είναι πάντα νέα όσο παλιά κι αν μοιάζει και για να γίνει αυτό πρέπει να είναι πάντα στα χείλη των νέων. Και να αφουγκράζεται και τους δικούς τους τρόπους, το δικό τους σφυγμό, το σφυγμό των επόμενων που λες... Κι ας μην είναι πάντα οι παλιοί οι τρόποι. Σημασία άλλωστε δεν έχουν τόσο οι τρόποι, η αλήθεια τους είναι που μετράει...

Αλήθεια πληθυντική, σε πρώτο πληθυντικό, προτρεπτική κι όχι προστακτική, ευχετική, με αγάπη ειπωμένη. Ειδάλως τις καμπάνες δεν θα τις ακούνε ούτε αυτοί που τις χτυπάνε... Κι ο ήχος τους θα μοιάζει πια με \&quot;κύμβαλα αλαλλάζοντα\&quot; σε έρημα τοπία... Αλλά εδώ ο Απόστολος Παύλος λέει κι άλλα πολλά, επιστρέφουμε σε αυτά καθημερινά, είναι κι αυτά τόσο παλιά όσο και νέα...<br><br>Η δημοσίευση επεξεργάστηκε από: alexandros, at: 14.02.07 07:16

Παρακαλούμε Σύνδεση ή Δημιουργία λογαριασμού για να συμμετάσχετε στη συζήτηση.

Χρόνος δημιουργίας σελίδας: 0.149 δευτερόλεπτα

Πες Το

adelfotita - 24/10/2023 - 11:34

ΑΡΤΟΚΛΑΣΙΑ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑΣ ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2023, 9.30 ΤΟ ΠΡΩΙ, ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΛΟΥΚΑ ΠΑΤΗΣΙΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΣΤΗΝ ΤΑΒΕΡΝΑ ΜΑΡΤΙΝΗ ΓΙΑ ΛΟΥΚΟΥΜΙ ΚΑΙ ΤΣΙΠΟΥΡΟ.

adelfotita - 20/10/2023 - 15:39

Έφυγε για το μεγάλο ταξίδι η Γιαννούλα Διώχνου (το γένος Μάκου). Ζούσε στον Καναδά κι εκεί θα γίνει και η κηδεία. Θερμά συλλυπητήρια στους δικούς της, Κώστα Διώχνο και τον γιο τους Νίκο.

adelfotita - 15/01/2023 - 12:15

ΧΟΡΟΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑΣ ΠΟΛΥΔΡΟΣΙΤΩΝ 19 ΦΛΕΒΑΡΗ, 12.30 ΜΕΣΗΜΕΡΙ. ΜΕ ΤΟ ΚΛΑΡΙΝΟ ΤΟΥ ΔΟΚΙΜΟΥ!ΤΑΒΕΡΝΑ ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΑΧΑΡΝΩΝ 238.

adelfotita - 31/12/2022 - 01:45

30/12/22 "Έφυγε" σήμερα η Βασιλική Δρόσου, το γένος Λαμπρίδη. Ετών 100. Η κηδεία θα γίνει αύριο, ώρα 12 το μεσημέρι, στο Κάτω Ζάλογγο όπου και διέμενε με τον γιο της Γιάννη. Θερμά συλλυπητήρια στην οικογένειά της και καλό της ταξίδι...

adelfotita - 10/09/2022 - 11:04

"Έφυγε" ο Σταύρος Μαρτίνης, ο αγαπημένος μας Τσιαβέλης. Αυτή την ώρα η κηδεία του στον Αη - Δημήτρη. Θερμά συλλυπητήρια στην οικογένειά του.

Your browser does not support the HTML5 canvas tag.
Cancel

Ημερολόγιο

Παρασκευή
29
Μαρτίου
2024
Ανατ.: 06.19
Δύση: 18.47
Σελήνη
19 ημερών
Β' Χαιρετισμοί, Μάρκου Αρεθουσίων, Κυρίλλου, Ευσταθίου
1430
Ο Σουλτάνος Μουράτ ο Β΄ κυριεύει την Θεσσαλονίκη από τους Βενετούς και την παραδίδει στη λεηλασία και τις φλόγες.
1821
Δύναμη Μανιατών δίνει την πρώτη μάχη του Αγώνος στον Άγιο Αθανάσιο της Καρύταινας.
1823
Συνέρχεται στο Άστρος Κυνουρίας η Β΄ Εθνική Συνέλευση.
1864
Υπογράφεται στο Λονδίνο συμφωνία για την Ένωση με την Ελλάδα των Ιονίων Νήσων.

Τελευταίες Συζητήσεις

Τελευταία Σχόλια

JSN Epic is designed by JoomlaShine.com