Αρχαιολογικοί χώροι Θεσπρωτίας

Κράνος και θώρακας πολεμιστή που βρέθηκαν σε τάφο της ευρύτερης περιοχής της Ελέας, στο Προδρόμι. Το κράνος αποτελείται από σίδηρο, άργυρο, χρυσό και δέρμα. Ο θώρακας από σίδηρο και διακοσμητικά από χρυσό.



Σιδερένιο ξίφος με πτηνόμορφη λαβή και θήκη ξίφους από σίδηρο με δερμάτινη επένδυση - από τον ίδιο τάφο και που εκτιμάται ότι ανήκε σε επιφανή ήρωα της περιοχής και θεωρείται ως ένα από τα σπουδαιότερα αρχαιολογικά ευρήματα της Θεσπρωτίας. Είναι του 4ου αιώνα π. Χ. και ανακαλύφθηκε τυχαία το 1978.



Στον τάφο εκτός από την πολεμική εξάρτηση βρέθηκε και αυτή η χάλκινη υδρία. Και μέσα της η τέφρα του ίδιου του ήρωα...

Χάλκινο νόμισμα της Ελέας. Κόπηκε περίπου στα 360 π.Χ. Στο μπροστινό μέρος υπάρχει ο Πήγασος και στο πίσω τρίαινα και η ... κυνέη του Άδη! Έτσι τουλάχιστον λένε οι αρχαιολόγοι, ότι βλέπουν και την κυνέη, που ήταν δερμάτινο σκουφί για πολεμιστές από δέρμα σκύλου!

Ο κεντρικός δρόμος της Ελέας. Αριστερά ο χώρος της αγοράς. Δεξιά και στο βάθος χώροι κατοικιών.



Οι δωρικοί κίονες της στοάς της αγοράς. Μετά την αναστήλωση...



Στο βάθος η αγορά και πάλι και σε πρώτο πλάνο ο χώρος της δημόσιας αποθήκης.

Αργυρό νόμισμα από την Ιστιαία Ευβοίας, 3ος αιώνας π.Χ. Βρέθηκε στην Ελέα και μαρτυρά τις εμπορικές συναλλαγές της περιοχής. Παριστάνει τη νύμφη Ιστιαία καθισμένη σε πρώρα πλοίου. Ίσως η πρώτη γυναίκα ναυτικός στην ιστορία!

Μπορεί οι νύμφες να ταξίδευαν στα πέλαγα, οι κανονικές όμως γυναίκες της Ελέας ασχολούνταν με τα του οίκου τους. Βλέπουμε στη φωτογραφία χάλκινο τρίφτη, ή, τουλάχιστον, ότι απέμεινε από τον τρίφτη. Τι έτριβαν σ' αυτόν; Άγνωστο.



Πήλινες αγνύθες. Υφαντικά δηλαδή βάρη από αργαλειό.



Πήλινο σφονδύλι περασμένο σε σύγχρονο ξύλινο αδράχτι.

Όλα τα παραπάνω μπορείτε να τα δείτε στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ηγουμενίτσας και προέρχονται από τις ανασκαφές στην Ελέα.