Η ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΗΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑΣ 17 ΜΑΗ 2015

Ευχαριστούμε θερμά τον κ. Χρήστο Ελ. Μαρτίνη, που ανέλαβε χρέη προέδρου στη σημερινή γενική μας συνέλευση και τη δεσποινίδα Σωτηρία Γ. Διώχνου, που ως γραμματέας κράτησε πρακτικά, για τον άψογο τρόπο που έφεραν σε πέρας τα καθήκοντά τους.

Η συνέλευση ξεκίνησε με τήρηση ενός λεπτού σιγής για όσους έφυγαν από κοντά μας αυτή τη χρονιά, και δεν ήταν και λίγοι και δεν ήταν και όλοι η σειρά τους για τέτοιο ταξίδι... Αιωνία η μνήμη όλων τους. Μεταφέρω και το σχόλιο που ακούστηκε για το τεράστιο κενό του Βου - Ρου, που ήταν πάντα παρών στις συνελεύσεις και έδινε το στίγμα το ξεχωριστό με το πηγαίο χιούμορ του... Πώς να συνηθίσουμε, Βασίλη, την απουσία σου;

Παρηγοριά να σκεφτόμαστε πως όλοι εσείς οι αγαπημένοι που φύγατε από κοντά μας, είστε κάπου ψηλά και μας βλέπετε. Και λόγος για να δίνουμε τον καλύτερο εαυτό μας για να τιμήσουμε όσα εσείς μας διδάξατε.

ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΣΗΜΕΡΙΝΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ

Ως πρώτη και σημαντικότερη αναφέρω την έναρξη εράνου με την μορφή έκτακτων εισφορών προς την Αδελφότητα για αγορά απινιδωτή για το ιατρείο του χωριού μας.

Η πρόταση μας είχε γίνει πέρυσι το καλοκαίρι από το συγχωριανό μας γιατρό, τον αγαπητό Νίκο Γεωργογιάννη. Φέραμε λοιπόν την πρόταση στη συνέλευση και με πρόταση του Γιώργου Διώχνου ξεκίνησε αμέσως ο έρανος. Μάλιστα ο Γιώργος δήλωσε πως θα καλύψει ο ίδιος το 50% του κόστους. Τον ευχαριστούμε θερμά!

Θέλουμε μέχρι το πανηγύρι να έχουμε αγοράσει τον απινιδωτή. Περιμένουμε λοιπόν από όλους να προσφέρουν τον οβολό τους για το τόσο σημαντικό ζήτημα που μπορεί να σώσει τη ζωή αγαπημένων μας ανθρώπων ή και τη δική μας.

Όπως μου είχε εξηγήσει ο Νίκος, υπάρχουν διάφοροι τύποι απινιδωτών. Το κόστος (αν θυμάμαι καλά) είναι κάτι περισσότερο από 1.000 ευρώ για έναν απλό απινιδωτή που θα μπορούν κάποιοι κάτοικοι του χωριού να μάθουν τη χρήση του. Γιατί δε φτάνει μόνο να τον αγοράσουμε, πρέπει να μάθουμε και να τον χρησιμοποιούμε σε μια δύσκολη στιγμή.

Για το σκοπό αυτό θα ζητήσουμε βοήθεια από κάποιο νοσοκομείο της περιοχής. Να μας βοηθήσουν στην εκπαίδευση. Και δε νομίζω να μας αρνηθούν. Ειδικά αν τους αναφέρουμε πως πρόκειται για το χωριό του Τάσου του Αναγνωστόπουλου, του ανθρώπου που πρωτοστάτησε για να αποκτήσει ο τόπος μας νοσοκομείο.

Τον Τάσο τον Αναγνωστόπουλο που αυτό το καλοκαίρι θα τιμήσουμε ως Αδελφότητα με αφορμή τα 80 χρόνια από την εποχή που εκείνος πρώτος συνέλαβε την ιδέα για την ίδρυση σωματείου των ξενιτεμένων και μάλιστα με συμμετοχή και των κατοίκων του χωριού. Των απανταχού Πολυδροσιτών, που λέει και ο τίτλος μας.

Θυμίζω μάλιστα πως με πρόταση του Χρήστου Ελ. Μαρτίνη, του Κιτσο - Λευτέρη όπως τον λέμε συνήθως τον αγαπητό μας συγχωριανό, αυτό το καλοκαίρι ξεκινούν και τα αφιερώματα στα σόγια του χωριού. Λίγο η αλφαβητική σειρά, λίγο τα 80 χρόνια της Αδελφότητας, θα ξεκινήσουμε από τους Αναγνωστοπουλαίους. Τιμώντας ξεχωριστά τον επιφανή για τη δράση του ως γιατρός αλλά και ως πατριώτης στα χρόνια της Κατοχής, τον Τάσο Αναγνωστόπουλο.

ΑΛΛΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ

Μια ακόμη σημαντική απόφαση της σημερινής γενικής συνέλευσης, πέρα από τον έρανο για αγορά απινιδωτή, είναι και η έγκριση ψηφίσματος προς όλους τους αρμοδίους φορείς της Θεσπρωτίας και της Ηπείρου για το μείζον θέμα του χωριού μας, την πτώση βράχων και τελευταία και χωμάτων από τον Τσούτσουρα. Κατάσταση που απειλεί πλέον να αποκλείσει το χωριό από τον έξω κόσμο!

Αποφασίσαμε ακόμη: Να φροντίσει η Αδελφότητα για θέματα πυροπροστασίας του Πολυδρόσου. Με πρόταση της κ. Γιάννας Αναγνωστοπούλου να δούμε το θέμα κατασκευής υδατοδεξαμενής σε κάποιο ψηλό σημείο ώστε σε περίπτωση (κούφια η ώρα που το ακούει) έχουμε κάποιο δυσάρεστο συμβάν, να έχουμε άφθονο νερό να το αντιμετωπίσουμε. Εγκρίθηκε επίσης η πρόταση της προέδρου για αγορά πυροσβεστήρων για το χώρο του πανηγυριού της Αγίας Παρασκευής αλλά και να αγοράσουμε ένα βαλιτσάκι με φάρμακα για πρώτες βοήθειες. Και για την Αγία Παρασκευή και για όποια άλλη μαζική εξόρμηση των συγχωριανών. Πέρυσι, θυμάμαι, χτύπησε ένα παιδάκι το πανηγύρι, και δεν είχαμε ούτε οξυζενέ! Τρέχαμε τα αμάξια να βρούμε τα απαραίτητα....

ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΓΙΑ ΣΤΕΝΟΤΕΡΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΦΟΡΕΙΣ ΚΑΙ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΕΣ

Ναι στη συνεργασία με όλους τους φορείς του χωριού, ναι στη συνεργασία και με τις γειτονικές Αδελφότητες! Αυτή την επιθυμία εξέφρασε σήμερα η Γενική Συνέλευση και ενέκρινε ομόφωνα όλες τις σχετικές προτάσεις!

Συναινώντας στην ημερίδα που ετοιμάζουμε για να αναδείξουμε το Λαογραφικό Μουσείο που ίδρυσε ο άλλος σύλλογος του χωριού μας, ο Φιλοπρόοδος. Στη συνεργασία με την Αδελφότητα Οσδίνας για την από κοινού διοργάνωση αθλητικών αγώνων, όπως από μήνες μας έχει προτείνει ο πρόεδρός τους, ο κ. Νίκος Μητσέλος. Ή και στην από κοινού διοργάνωση των αποκριάτικων χορών στην Αθήνα, όπως μας πρότεινε πέρυσι το καλοκαίρι ο κ. Καλογήρου.

Έγινε επίσης πρόταση από τον Αλέξανδρο κάτι που και παλιά είχε απασχολήσει την Αδελφότητα, η ένταξη σε Ομοσπονδία με τις Αδελφότητες των γύρω χωριών. Αλλά και η αδελφοποίηση με άλλες οργανώσεις χωριών, πχ την Αετόπετρα (με ανταλλαγή πολιτιστικών εκδηλώσεων) αλλά και με τη Σωτήρα της Βορείου Ηπείρου, μακρινή καταγωγή για πολλές οικογένειες του Πολυδρόσου.
Η συνέλευση ενέκρινε και σε μας μένει ως ΔΣ να υλοποιήσουμε τις όμορφες προτάσεις των μελών μας!

Ήδη έστειλα μήνυμα στον κ. Μητσέλο και τον ενημέρωσα για τις αποφάσεις μας. Και σε συνεργασία με τον Φιλοπρόοδο και τον πρόεδρο της κοινότητας πρέπει να δούμε πώς θα οργανώσουμε αθλητικούς αγώνες για τη νεολαία των δύο χωριών αυτό το καλοκαίρι στο Πολύδροσο!



Οι φωτογραφίες είναι από τη συμμετοχή της Αδελφότητας Πολυδροσιτών στην εκδήλωση που έκαναν οι Οσντινιάτες στο Μνημείο της Μίχλας, την πρώτη Κυριακή του Αυγούστου πέρυσι και από επίσκεψη στο χωριό τους στα τέλη Αυγούστου. Όμορφα δε θα είναι να πάμε και φέτος εκεί και να παρακολουθήσουμε τα παιδιά των δύο χωριών να δίνουν αγώνες μπάσκετ, ποδοσφαίρου κλπ.; Και όμοια να έρθουν και εκείνοι στο Πολύδροσο;

ΑΠΟΦΑΣΗ ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΜΑΣ - ΑΝΑΔΕΙΞΗ ΑΞΙΟΘΕΑΤΩΝ

Επιτέλους να φτιαχτούν οι δρόμοι στο κέντρο του χωριού μας! Να αναδειχθούν τα αξιοθέατά του, ο Άγιος Δημήτριος, το Λαογραφικό Μουσείο, μουσείο - κόσμημα για όλη την Ήπειρο, το μνημείο του ήρωα γιατρού Τάσου Αναγνωστόπουλου, τα κτίρια των παλιών μας σχολείων και νυν δανειστική βιβλιοθήκη το ένα, πολιτιστικό κέντρο το άλλο και χώρος για τη νεολαία μας, το Μεσοχώρι με τον γέρικο πλάτανο, η πετρόκτιστες βρύσες, το γραφικό μας καφενεδάκι...



Το Λαογραφικό Μουσείο Πολυδρόσου. Τα παράθυρα χρειάζονται άμεση συντήρηση, τους έφυγαν τα σανίδια.....



Ο δρόμος που οδηγεί από το Μεσοχώρι προς το Λαογραφικό Μουσείο. Από δω θα πρέπει να περάσουν όχι μόνο τα δικά μας ποδάρια αλλά και των επισκεπτών που θα θελήσουν να δουν το μουσείο μας. Παρατημένος τελείως στην τύχη του. Και πάλι καλά που η Αδελφότητα Πολυδροσιτών λίγα χρόνια πριν έβαλε βαθιά του χέρι στην τσέπη για να διορθώσει τον τοίχο κάτω από το σχολείο... Να τον ομορφύνει με πέτρες όμορφα πελεκημένες. Ο ίδιος όμως ο δρόμος; Χορταριασμένος και κατασκαμμένος από τους καιρούς και τα καιρικά φαινόμενα.



Αυτή είναι η είσοδος του Λαογραφικού μας Μουσείου. Από μέσα κούκλα και απέξω??????? Κάντε κάτι λέμε κύριοι αρμόδιοι! Δεν μπορεί έτσι να αδιαφορείτε για την ανάδειξη ενός μουσείου που τιμά ολάκερη την Ήπειρο!



Αυτά είδα και τρόμαξα φέτος το Πάσχα που πήγα στο χωριό. Την "αυλή" του Λαογραφικού Μουσείου κατασκαμμένη από τις θεομηνίες που έπληξαν αυτό το χειμώνα το χωριό μας. Με κάτι κοτρώνια μυτερά, να τα πατήσει λάστιχο αυτοκινήτου και να σκάσει και πεζός τη νύχτα και να φάει το μούτρα του. Ένας λόγος παραπάνω που αρκετές λάμπες από τα κοινοτικά φώτα ήταν καμένες.



Κοίτα τώρα και τη θέα από την άλλη μεριά της "αυλής" του μουσείου. Με θέα στα περήφανα βουνά μας και την παμβασιλεία της άνοιξης να κάνει την ταπεινή φωτογραφία καρτ - ποστάλ. Ένα μικρό έρημο πια σπιτάκι. Πάνε εκείνοι που έμεναν κάποτε εδώ, η οικογένεια Ντάσκα, οι Βελλαίοι. Άλλοι πέθαναν, άλλοι έχουν ξενιτευθεί. Πολλοί οι κληρονόμοι, άκρη δε βγάζουν. Τι ωραία όμως που θα ήταν αν μπορούσαμε λέει αυτό το σπίτι να το κάνουμε ξενώνα! Με το αζημίωτο για τους κληρονόμους και με τη δημιουργία θέσεων εργασίας για τα νέα παιδιά που θέλουν να μείνουν στο χωριό! Λέω εγώ τώρα και ονειρεύομαι. Μα για όλα τα μεγάλα έργα του ανθρώπου ένα όνειρο άπιαστο στάθηκε η αρχή....... Αφήστε με λοιπόν να ονειρεύομαι ένα άλλο Πολύδροσο που αντί για τον αφανισμό θα βρει τη θέση που του αξίζει!