Αγαπημένη μου θεία Σταμάτω, καλό ταξίδι...

Έφυγε για πάντα από κοντά μας η πολυαγαπημένη μας θεία, Σταμάτω Λαμπρίδη.

Η κηδεία της θα γίνει στη Νότια Αφρική, όπου ζούσε τα τελευταία χρόνια κοντά στα παιδιά της.

Θερμά συλλυπητήρια στα ξαδέρφια μου, Ροδούλα Τσινώνη - Λαμπρίδη, Βαγγέλη και Παύλο Λαμπρίδη και στα εγγόνια της. Να ζήσουν να τη θυμούνται...

Καλό ταξίδι, θεία μου. Μας πονάει αφάνταστα που δε θα μπορέσουμε να σε αποχαιρετήσουμε. Να μας φιλήσεις εκεί που πας όλους τους δικούς μας...

Κι από τα τραγικά παραλειπόμενα. Στον απόηχο του γάμου του εγγονού της έφυγε η καημένη η θεία. Μια βδομάδα νωρίτερα το γλέντι και η χαρά. Για τα νιόγαμπρα, το Γιάννη Λαμπρίδη και την Κέιτ... Κι όλο το σόι μαζεμένο στο Κέιπ Τάουν για το ευχάριστο γεγονός. Και πριν προλάβουν να αποσώσουν οι εορτασμοί, το μαύρο μαντάτο. Τουλάχιστον εκείνη έφυγε με αυτή τη χαρά στην καρδούλα της. Και ίσως νιώθοντας πως είναι πια η ώρα να πάει κοντά στο Μανόλη της, τον πατέρα του γαμπρού. Έχοντας τακτοποιήσει και την τελευταία εκκρεμότητα...



Μπορεί η θεία μου να έζησε πολλές πίκρες αλλά και άφησε πίσω της μια υπέροχη οικογένεια. Παιδιά και εγγόνια και δισέγγονα. Όπως οι τρεις κουκλίτσες εγγονές της κόρης της. Η φωτογραφία με τις τρεις νεραϊδούλες από το γάμο του Γιάννη μας:

Αγόρια τα περισσότερα εγγόνια της θείας Σταμάτως αλλά και δύο εγγονές. Η μία πήρε και το όνομά της. Τη βλέπουμε στη φωτογραφία δεξιά, τη Σταματία Λαμπρίδη τη νεότερη. Αριστερά είναι η αδερφή της η Σάρα, που μπορεί να μην πήρε το όνομα της γιαγιάς, πήρε όμως τη χάρη και η θεία είχε να το λέει πόσο της έμοιαζε η μικρή.

Οικογένεια Λάμπρου Λαμπρίδη πριν από πολλές δεκαετίες. Η θεία Σταμάτω πρώτη από αριστερά. Κρατά τον πρωτότοκό της, το Μανόλη, που τον σκότωσαν σε ληστεία στην Αφρική πριν από πολλά χρόνια. Δυστυχώς δυο ακόμη θεόπικρα ποτήρια της φύλαγε η μοίρα, στερώντας της και δύο εγγόνια της, τον Κωστάκη και τον Γιωργάκη. Δίπλα της στη φωτογραφία ο άντρας της, ο θείος Τάσος.

Από το τελευταίο μνημόσυνο του θείου Τάσου. Και η θεία στη μέση. Στα αριστερά η μοναχοκόρη της, η Ροδούλα.

Μια από τις τελευταίες φωτογραφίες που είχα βγάλει της θείας. Ιούνιος του 2011. Στο σπίτι της. Στο αρχοντικό της το πάντα φιλόξενο. Και που δε θα ξαναδεί την κυρά του...